Nederland heeft WGTF Great Britain & Ireland uitgenodigd om op Nederlandse bodem een landenwedstrijd te spelen op golfbaan de Hoge dijk in Amsterdam. Op 13 en 14 juni 2024 jl. was het zo ver en heeft de eerste interland tussen Nederland en Great Britain & Ireland plaats gevonden.
Part 1: Het team
Onder leiding van team captain Arthur van den Dool en WGTF Nederland directeur Bjorn Beekman heeft er een selectie plaats gevonden waarvan werd gedacht de “Engelse” goed partij te kunnen geven. Een moeilijk en tijdrovend selectieproces, niet wetende wat te kunnen verwachten, is hieraan voorafgegaan. WGTF Nederland heeft veel kwaliteit in zijn gelederen en was het zaak voor de captains om de juiste kwaliteiten en persoonlijkheden bij elkaar te zoeken. Een combinatie van mentale weerbaarheid, fysieke controle, passievolle souplesse, eindeloze rust, schildpadden geduld en liefde voor het spel, waren de ingrediënten die in de speler(ster) werden gezocht.
Met heel veel passie en precisie is er een team van zeer talentvolle en bovenal loyale spelers samengesteld uit de WGTF Nederland. Toen de beoogde spelers werden gevraagd om voor Nederland uit te komen en ons land te vertegenwoordigen, nam iedereen direct zijn/haar verantwoordelijkheid en in koor werd er volmondig “JA, ik doe mee” gezegd.
Met de spelers Mike den Dekker – Edmond Fokker van Crayestein – Arnoud Gast – Clive Jarratt – Rick van Kampen – Kim Kuijsters – Roelof Pijpers en Jeroen van der Sluis was het eerste WGTF Nederlandse team geboren.
Op 11 en 12 juni waren de voorspeeldagen en hebben we ons voorbereid op wat komen ging. Het format was geïnspireerd op het Rydercup model en onze team samenstelling werd zorgvuldig opgebouwd.
Part 2: Kennismakingsfase
Donderdag 13 juni was het zo ver de “Engelsen” arriveerden om 09.00 uur op de Hoge Dijk, terwijl het Nederlands team er al meerdere inspeelsessies op had zitten.
Het Engelse team bestaande uit 2 oud Tourspelers en 4 single handicappers: Peter Hudson (captain)- Brian Jarvis – Keith Renton – Connor Mcann en Peter Redmond, beloofde voor Nederland een zware klus te worden.
De captains hadden onderling hun opstelling doorgegeven voor de eerste ronde over 9 holes “Texas scramble” 2-2. In het ochtendprogramma konden 3 punten worden verdeeld in de 3 dubbels. De balans in de Nederlands team was ongelofelijk sterk en hiermee werden de “Engelsen” op een respectabele afstand van 3-0 gezet. De toon was gezet en er was al sprake van enige euforie binnen het Nederlandse team.
Tijdens de gezamenlijke lunch werd er al openlijk gedroomd over de overwinning, maar tegelijk ons realiserend dat de “Engelsen” in het middagprogramma gewend zouden zijn geraakt aan het Nederlandse gras en de omstandigheden.
In de middag werd een fourball gespeeld en in de 3 flights werd door beide partijen continu level Par gespeeld. Dit resulteerde in de middag in een gelijkspel, waarmee de dag met 4,5 – 1,5 werd afgesloten in het voordeel van het thuisspelende land. Het Nederlandse team werd aangemoedigd door een aantal WGTF-collega’s die naar de Interland zijn komen kijken, waardoor de Nederlanders in een winnaars flow zaten.
De eerste dag werd afgesloten met een vriendschappelijk en gemoedelijk diner, waar hier en daar de messen werden geslepen en begon er een gezonde wedstrijdspanning te ontstaan. Later bleek dat de eerste dag slechts een opwarming was voor de dag van morgen. Immers staat op de finale dag 12 singles op het programma, waar 24 punten te winnen zijn, dus alles was nog mogelijk.
Part 3: De finale dag
Bij de Engelsen werd in de ochtend een soort ambitieuze gretigheid waargenomen en hiermee werd het Nederlands team gedwongen de concentratie te verhogen, en scherp te blijven, de spanning was voelbaar.
In het ochtendprogramma werd het team van Nederland flink uitgedaagd en hebben de “Engelsen” laten zien en voelen waarom golf bij hen is ontstaan. Met fantastisch spel van de “Engelsen” in de singles waar bijna alle scores in de regen rond en onder level par lagen werd een heus visitekaartje afgegeven. Met als resultaat dat tijdens de pauze de achterstand door de “Engelsen” werd omgedraaid naar een voorsprong van 9,5 – 8,5 punten in het voordeel voor het Verenigd Koninkrijk.
Een lichtpuntje voor het Nederlands team was, dat de ochtend nog werd gered door Edmond en Mike, door beiden hun singles te winnen en hiermee 4 zeer belangrijke punten binnen haalden. Hierdoor mocht Nederland nog steeds dromen van de eindoverwinning. Kim was heel dicht bij een stunt, maar helaas werd na een uitstekend en boeiend gevecht nipt op de laatste hole met 1 down verloren van een van hun oud-tourspelers.
Tijd voor de captains Bjorn en Arthur om een strategische en zorgvuldige indeling voor de laatste 6 singles samen te stellen, waar minimaal 6,5 van de 12 punten moest worden gewonnen om de Golfrebels Cup veilig te stellen. Een gesprek met captain Peter Hudson om hem duidelijk te maken dat de winnaars het jaar erna de gastheren zouden zijn, heeft wellicht de benodigde druk op hem en zijn team gezet.
Ook de vermoeidheid van het Amsterdamse nachtleven was niet in het voordeel van de “Engelsen”. Nederland zag met name in de eerste 2 flights kansen om de weg naar de overwinning in te leiden.
Onder leiding van Mike en Clive werd gedaan wat van hen werd verwacht en dat was winnen tegen Brain en Peter Hudson.
Laatstgenoemde ging als een sluwe vos door het veld en heeft Clive ernstig op de proef gesteld, echter Clive brak niet en sleepte net, als een zeer solide spelende Mike, de eerste 4 winnende punten voor de middag voor Nederland binnen. Hiermee heeft Mike al zijn wedstrijden winnend weten af te sluiten.
Part 4: Het zit in de staart!
Van de laatste 4 singles had Nederland nog 1 winst en 1 half nodig om de golfrebels Cup in Nederland te houden. Op de holes 13-14 stond Engeland er goed voor met 3 van de 4 wedstrijden op winst en werd het erg spannend. Captains Bjorn en Arthur waren intensief bezig met berekeningen en analyses, niet wetende dat 2 spelers boven zichzelf gingen uitstijgen. Rick die tegen een oud tourspeler met ronde van +1 binnenkomt en hiermee 2 kostbare punten heeft binnengesleept, heeft laten zien onder druk te kunnen presteren. Roelof en Jeroen liepen nog in de baan en door de uitstekende winst van Rick had Nederland nog maar een half punt nodig voor de winst.
Jeroen heeft laten zien waarom we zo trots mogen zijn op de WGTF Nederland en met een adembenemende sublieme score van -3 op de laatste 9 holes werd het laatste benodigde punt voor Nederland binnen gehaald.
Als kers op de taart wist Roelof ook nog eens door zijn winst 2 punten binnen te slepen en werd het feest nog completer. In de laatste flight werd nog hard gestreden en verloor Arnoud met een uitstekende rond van +1 helaas met 2 down. Dit geeft aan hoe goed de “Engelsen” op een onbekende baan uit de voeten konden.
Nederland is ongeslagen en klaar voor meer interlands, wie durft het op te nemen tegen dit ontketende Nederlandse team?
Er zal dus een re-match tussen NL en Uk plaatsvinden in 2025 en vanwege de winst wederom op Nederlandse bodem om de GOLFREBELS-cup te verdedigen.
Deze interland is mogelijk gemaakt door WGTF Nederland, WGTF Great Britain&Ireland, ANWB-golf en Golfrebels.